Të gjithë duam të dimë si të piqemi me të tjerët. Komunikimi i përditshëm i njerëzve është shenjë emancipimi dhe zhvillim i mentalitetit shqiptar që domosdoshmërisht ka të drejtën e fëmijëve si të barabartë para legjislacionit të Tij. E drejta e fëmijëve është qendër zhvillimi ekonomik i një vendi dhe absolutisht një e drejtë e barabartë dhe hyjnore për të gjithë shtetasit e një vendi në shkallë planetare. Legjislacioni e njeh të drejtën e fymijëve si progres dhe shkallë emancipimi në vend dhe emancipimi i një vendi varet nga progresi i kapacitetit të fëmijëve dhe hierarkia e tyre në këtë progres. Emancipimi i një shoqërie ka një tregues fëmijën dhe të ardhmen e tyre në planet.

Tregues i kësaj është shkalla e parlamentarizmit në vend pjesëmarrja sot ka një përfaqësi të rregullt në disa aspekte si ekonomi dhe arsim, por është e përfaqësuar keq në vetëdije dhe rang planetar të sigurt domethënë ska aspak tregues didaktik dhe pohim të vlerave universale parimore të shteteve. Vlerat universale parimore të vendeve duhet të kenë një siguri në rang vendesh që nuk kalohet nga asnjë pasiguri vetjake, dhe kanë një mangësi të vetme hë për hë, dëshirën për progres vetjak që zhvillon vetëm interesat e një tryezë të mbajtur me dëshira personale dhe jo tregues të tjerë të matësve dhe zhvillimit personal.

Treguesi tjetër është zhvillimi jetësor i fëmijëve dhe arsimit të tyre kudo. Fëmijët janë sa të përparuar vetëm në kategori të vecanta të jetës si familja dhe disa komunitete të vecanta të jetës së gjithmonshme por janë të fundosur në aspektet e tjera si shkollat dhe kopshtet e tyre. Kopshtet janë të mangëta në mjete didaktike dhe në aspekte të tjera të jetës si zhvillim parimor dhe jetësor të tyre. Ndërtesat e kopshteve janë ende të pabaza dhe të pandikuara në histori.  Arkitektura e tyre është e autoritare dhe e rëndomtë kur duhet të ishte e hijshme dhe me takt progresiv në lëvizje e fymijët janë të përparuar sa më ska aty në ato ambjente ku ka dhe kafshë sidhe pohime të këndshme të jetës dhe respekt reciprok të të drejtave të tyre. Cdo shoqëri ka të drejtë të ndërhyjë në rritjen dhe progresin e fëmijëve dhe ska vend më të mirë për rritjen e tyre sesa pjesëmarrja e vazhdueshme e prindërve në domosdoshmëritë e jetës dhe progresit të tyre jetësor.

Progresi jetësor është i kushtueshëm kur pjesëmarrja e njerëzve në parlamentarizëm mungon dhe është po ashtu pa takt dhe pa prespektive përvec disa ideve të vakëta që kanë dhe një pushteti absolut rreth tyre. Kushtetuta Sot është një pengesë shumë e rëndë dhe e pamatë në teveqelosjen e vendit sidhe në mangësi të tjera në arsim. Nëse ne duhet të merremi me këtë atëherë do të harrojmë të ardhmen planetare të tokës që ka si ardhmëri vetëm dëshirat planetare të më të vegjëlve dhe progresin e tyre në vend.  Një tjetër domosdoshmëri janë dhe dëshirat e bazuara mbi materialen dhe kërkesat e kohës në lidhje me të si të dyshimta për tokësoren e njerëzve. Dëshirat materiale janë të domosdoshme vetëm për progresin vetjak dhe aspak për atë planetar të më të vegjëlve aty. Dëshirat e progresit të më të vegjëlve janë të kqyruara nga Kushtetutat e vendeve që deri tani i kanë qasur në mënyrë tangent dhe aspak të hareshme në shkallë vendi. Kushtetuta e vendit është e mangët në krahasimet që i bëhen vendeve të saj dhe dëshirave për progres në to. Progresi i një vendi varet nga shkalla e emancipimit të fëmijës jo i gruas. Shkalla e emancipimit të gruas është përcaktues i feminilitetit të grave jo emancipimit shoqëror. Emancipimi i shoqërisë varet nga progresi i arsimit brenda hapësirës territoriale të atij vendi ku kqyren fëmijët.

Ligjet e vendit janë norma të shoqërisë dhe duhet të kqyren nga besimet fetare në vend sidhe treguesit e shoqërisë të atij vendi në këtë rast gratë. E drejta e emancipimit ka që qëndër fëmijët. Emancimipi i shoqërisë është një kushtetutë e mirëfilltë planetare dhe e shoqërisë të saj ky bëjnë pjesë mësuesit ekonomistët pastorët hoxhat dhe profesione të tjera në vend. Të gjithë i rrethon e drejta hyjnore për jetë që mbrohet nga e drejta e Zotit dhe rrezultatet e saj në Tokë dhe të gjithë treguesit e tjerë janë të gjithë bashkarisht të përmbledhur në të.

E drejta e emancipimit si e mburojë e Zotit është një e drejtë planetare dhe ka një koncept që duhet të futet në Kushtetutën e Zotit domethënë të të drejtave planetare të individit dhe është e zymtë vetëm e konfliteve planetare të shkaktuara nga pasojat mediatike të degraduara morale. Mediat janë shkaktare të konfliteve globale në shkallë planetare për shkak të përvetësimit të informacionit publik dhe analizë të pakët konceptuale të vetë opinionit publik. E drejta e emancipimit është e kushtueshme vetëm për injorantët dhe pasuesit e saj viziv dhe është e pallogaritshme në cilësi vetjake individuale dhe progresive të vendit.

E drejta e emancipimit është fëminore e nëpërkëmbur vetëm nga shtypësit e saj domethënë mësuesit që nuk janë tolerantë të gëzuar dhe të qasur me jetën në formë civile individuale dhe progresive në jetën e tyre. Emancipimi i fëmijëve ka rend dite vetëm progresin shoqëror dhe i bashkohet të drejtës për jetë dhe begati familjare e shoqërore. Jeta e paqtë është një harrim i progresit të munguar dhe njeriu përqëndrohet vetëm tek dëshirat e veta për një emancipim global. Emancipimi i një njeriu është emancipim i një shoqërie cdo ditë dhe progresi i një kopshti është progres i një vendi, prandaj duhet të kemi një përmirësim të vazhdueshëm të dijes atje.

E drejta e emancipimit është progres kulturor dhe vetjak të dëshira të kushtueshme ambjentale. E drejta e emancipimit është një e ardhme që rritet me dijen dhe progreson me vetëdijen e re. Vetëdija e re lind me qelizat e përkrahura të mjedisit mikpritës.

Analizë për Kosova Free Voice Agency- KFVA, nën autorësinë e Doriana Metallari nga Tirana.

Rubrika “Opinione” është një hapësirë e dedikuar për qëndrimet personale të lexuesve tanë lidhur me tema dhe fenomene të ndryshme shoqërore, politike e kulturore. Përmbajtja e këtyre opinioneve nuk pasqyron domosdoshmërisht qëndrimin editorial të redaksisë së KFVA-së. Palët e përfshira në temat e trajtuara kanë të drejtën e reagimit, të cilin redaksia do ta publikojë në përputhje me standardet profesionale dhe etike të informimit.