Labinot Azemi, i njohur nga të gjithë si Labi, është dëshmia më e gjallë se plagët e fëmijërisë mund të kthehen në forcë – nëse nuk dorëzohesh. Që në moshë të vogël, ai u bullizua për pamjen e tij fizike. Me fytyrën si shënjestër dhe fjalët si thika që preknin thellë, Labi u rrit me ëndrra të mbytura nga zëri i të tjerëve. Por jo përgjithmonë.

Në vend që të fshihej, ai vendosi të përballej. Me guximin që nuk mësohet në shkollë dhe forcën që vjen vetëm nga vuajtja, Labi vendosi t’i tregojë vetes – dhe botës – se askush nuk ka të drejtë të përcaktojë vlerën e një njeriu nga pamja. Ai iu nënshtrua një operacioni kirurgjikal që i ndryshoi jetën dhe e ndihmoi të rilindte – jo për t’u bërë dikush tjetër, por për të çliruar veten nga hija e kompleksit dhe talljes.

Sot, ai është më shumë se një djalë me pamje të ndryshuar. Ai është një zë për ata që janë heshtur, një dritë për ata që janë përqeshur, një shembull se forca nuk vjen nga përsosmëria, por nga plagët që i ke mësuar t’i shërosh vetë.

“Pamjen mund ta ndryshojmë, por shpirti dhe zemra mbesin po ata,” thotë Labi me bindje. Dhe me këtë mesazh, ai ecën krenar – jo për hundën e re, por për shpirtin që nuk e ndaloi askush ta ngrejë kokën lart./ Shkruan Gazeta dhe Agjencia e Lajmeve KFVA/